Het legerkamp bij Oirschot
In 1832 werd met koortsachtige bedrijvigheid een militair kamp tussen Oirschot en Oostelbeers uit de grond gestampt. Niet veel later streken in deze 'linnen stad' ruim tienduizend militairen neer. Het kon niet anders of aan deze toeloop moest een ernstig conflict ten grondslag liggen. En dat was ook zo. Koning Willem I probeerde met veel machtsvertoon te voorkomen dat de afscheiding van Belgie definitief werd.
In het boek 'Het legerkamp bij Oirschot |1832-1834' wordt de vergeten historie van dit legerkamp weer levend gemaakt. Maar ook de feiten en verhalen over de bijna negen jaar durende inkwartieringen en de gevolgen voor inwoners en gemeentebesturen. Met verhalen over vriendschap en wantrouwen, discipline en desertie, stuifzand en stormen, cholera en secreten, armoe en rijkdom. Door het legerkamp en inkwartieringen kwamen de katholieke Brabanders voor het eerst in aanraking met muziek, toneel, opera en literatuur. En de protestantse 'Hollanders' vergaapten zich aan de rijke kerkinterieurs en gildecultuur in Noord-Brabant. De honderden opgravingen die in het voormalige kamp zijn gedaan, illustreren deze mooie verhalen.
Nicoline van Tiggelen deed het historisch onderzoek naar het legerkamp, Marcel van der Heijden en Jos van Gils deden het onderzoek naar de inkwartieringen in resp. Oirschot en de Beerzen. Toon Verspaandonk deed 30 jaar archeologisch onderzoek in het kamp. Sofie den Ouden verzorgde de grafische opmaak van het boek. Zie ook www.brainportpublishing.nl
